یاد
کمونیست
مبارز افغان،
رفیق "کبیر
توخی" گرامی
باد!
از
کاروان ،
قافله
سالاران برفتند
ما
رهروی راهیم
که یاران برفتند
...
آن جاده ای
تاریک مخوفِ نبرد
را
با مشعل رزم
کردند
فروزان، برفتند
(رحیمه توخی)
با
کمال تاسف
مطلع شدیم که
رفیق "کبیر
توخی" یکی از
کمونیست های
مبارز
افغانستان در
روز ۲۸
آگوست ۲۰۱۹ در
بیمارستانی
در شهر تورنتو
بر اثر سکته
مغزی درگذشت.
رفیق توخی در
تمام طول
زندگی خویش با
تمام توان
همواره علیه
ارتجاع و
امپریالیسم
مبارزه کرد.
رفیق
توخی ۸
سال از بهترین
سالهای
زندگی خود را به
عنوان یک
کمونیست در
راه مبارزه
برای آزادی و
رهائی مردم
ستمدیده
افغانستان در
زندان مخوف "پلچرخی"
در کابل سپری
کرده بود و در
همین رابطه با
نوشتن کتابی
با نام "خاطرات
زندان" توانست
به طور دقیقی
پرده از
جنایاتی که
توسط
امپریالیست
ها و سگهای
زنجیریشان بر
مردم
افغانستان
اعمال شده، بر
دارد. متنی
که رفیق توخی
به عنوان یک
تقدیم نامه در
این کتاب
نوشته - که در
سایت سیاهکل
نیز درج شده
است - خود به
خوبی بیانگر
تفکرات
انقلابی و
شخصیت مبارزاتی
او می باشد. وی می
نویسد :
"به ده
ها هزار زندانی
آزادیخواه ،
به تمام چپ انقلابی
و كمونیست های راستین
كه در راه
آزادی مردم و
كشور از سلطه
سوسیال امپریالیزم
شوروی رزمیدند
و با سری پر
شور و بر
افراخته ، شكنجه
و زندان و مرگ
را پذیرا شدند
؛ ولی قامت
استوار و بلند
شان را در پیشگاه
متجاوزین روسی
و مزدوران خائن
و بیمقدار شان،
خم نكردند. به
ده هزار زندانی
دیگر كه عمر
گرامی شان را
با تحمل انواع
و اشكال شكنجه
های وحشیانه
جلادان خلقی،
پرچمی و خادی،
در زندان مركزی
"پلچرخی" و سایر
زندان های
كشور سپری
كردند. به
تمام آنانی
كه با قبول
خطرات جانی از
دور ترین
مناطق كشور،
راه های
پرفراز و فرود
و پر پیچ و خم
كوهستانهای
صعب العبور را
طی نموده به
پایوازی
زندانیان شان
می آمدند و
به همسر دلیر،
فداكار و
مبارزم رحیمه توخی
و دختر شجاع ،
مهربان و مردم
دوستم، زحل
جان توخی كه
در مدت ٨ سال
دورۀ اسارتم
با پذیرش
خطرات ، مشقات
و مشكلات
فروان بدون
وقفه به پایوازی
و ملاقاتم به
زندان پلچرخی
می آمدند.".
رفیق
توخی با تکیه
بر مارکسیسم -
لنینیسم و باور
به حقانیت و
ضرورت
انترناسیونالیسم
پرولتری، در
هر شرایط جسمی
و علیرغم
بیماری حتی در
هوای نا مساعد
تورنتو
همواره در
مبارزات جاری
علیه دشمنان
توده های تحت
ستم و بویژه
علیه رژیم
جنایتکار
جمهوری
اسلامی در
کانادا شرکت
میکرد. در
این اواخر، او
با وجود کهولت
سن، حتی با
صندلی چرخدار
در تظاهرات
های چریکهای فدایی
خلق ایران که
علیه دشمن
مشترک خلقهای
خاورمیانه و
از جمله دشمن
مشترک خلقهای
ایران و
افغانستان،
یعنی جمهوری
اسلامی
وابسته به امپریالیسم
برپا می شد،
حضور می یافت
و با حرارت و
شور تمام، در
کنار دیگر
مبارزین با به
دست گرفتن
بنرهای
سازمان ما و
دادن شعار های
مبارزاتی به
نفع توده های
مردم ایران به
وظیفه
انترناسیونالیستی
خود عمل می
نمود.
فقدان
رفیق توخی
برای همه کمونیستهای
افغانستان و مبارزین
راه آزادی و
سوسیالیسم اندوهناک
است و بدون شک
جای خالی او را
در عرصه های مبارزه
فقط با تدوام
و گسترش
مبارزات علیه
امپریالیسم و
سگهای
زنجیریش در
خاورمیانه میتوان
پر نمود و یاد
و راه او را
زنده نگاه
داشت .
چریکهای
فدایی خلق ایران
فقدان
رفیق توخی را
به رحیمه عزیز
– همسر مبارز
او و تمامی
رفقا و یاران
رفیق توخی
تسلیت می
گویند. به امید
آن که با
گسترش دامنه
مبارزات
انقلابی توده
های تحت ستم
افغانستان،
شاهد
افغانستانی
آباد و آزاد از
سلطۀ
امپریالیسم و
دشمنان
رنگارنگ آن باشیم
تا این شاهدی
بر تحقق آرمان
های انقلابی و
آزادیخواهانه
رفیق توخی
باشد که عمری
را با پیگیری
در راه آنها
جنگید.
چریکهای
فدایی خلق ایران
بیست
و هشتم اگوست 2019
برابر با ششم
شهریور ماه 1398